جهت تهیه مطالعات بازار و طرح توجیهی کسب و کار پرورش بلدرچین گوشتی و تخمگذار ، با اطلاعات کاملا به روز برای سال 1403 با فرمت Word و PDF و با گزارش گیری نرم افزار کامفار ، جهت اخذ جواز تاسیس یا وام و تسهیلات بانکی ، این صفحه را مطالعه نموده و سپس با ما تماس بگیرید . ضمنا در صورت تمایل میتوانید طرح های توجیهی قبلتر از سال 1402 کسب و کار پرورش بلدرچین گوشتی و تخمی را با فرمت pdf ، صرفا جهت مطالعه ، از انتهای همین صفحه دانلود نمایید .

 

---

رایج ترین نژاد بلدرچین پرورشی در ایران کدام است ؟

---

پرورش بلدرچین بطور صنعتی حدودا سال 1385 در ایران آغاز شد و با توجه به سرمایه گذاری های انجام گرفته در سالیان اخیر پیشرفت قابل ملاحظه ای نموده است. به طوری که هم اکنون در ایران نژادهای گوناگونی از بلدرچین پرورش داده می شوند اما متداول ترین نژاد در پرورش صنعتی بلدرچین، نژاد کوترنیکس ژاپنی(Coturunix) می باشد.

برای شروع پرورش تجاری بلدرچین، باید مجوزهای لازم از سازمان ها و ارگان های مربوطه اخذ گردد. براساس قوانین موجود مجوز تاسیس و بهره برداری برای بلدرچین در صورتی صادر می شود که پرورش به صورت زنجیره کامل تولید باشد ( پرورش بلدرچین مولد، جوجه کشی صنعتی بلدرچین ، پرورش بلدرچین تخم گذار و گوشتی همراه با کشتارگاه اختصاصی بلدرچین )

در شکل زیر ویژگیهای نژاد بلدرچین ژاپنی را مشاهده میکنید :

اما چرا ؟! علت مقبولیت بلدرچین ژاپنی در فارم های پرورش بلدرچین چیست ؟

یکی از مهم ترین علل مقبولیت نژاد بلدرچین ژاپنی نسبت به سایر نژادهای بلدرچین مقاومت بالا نسبت به شرایط محیطی گوناگون و بیماری ها می باشد ،استفاده هم زمان از یک بلدرچین به عنوان تخم گذار، مولد و یا گوشتی باعث شده تا جایگاه خود را در میان انواع نژاد بلدرچین حفظ نماید.

بلدرچین ژاپنی در چند سویه مختلف از نظر رنگ پرها موجود می باشد، که تفاوت چشم گیری به طور علمی و عملی در پرورش و میزان بازدهی اقتصادی آن ها از نظر ضریب تبدیل، میزان تخم گذاری و طول عمر آنها وجود ندارد .

مقاومت بالا، بلدرچین ژاپنی را در طول دوره پرورش بلدرچین از مصرف هر نوع واکسن و آنتی بیوتیک در شرایط معمول مصون نگه داشته و باعث شده تا به عنوان محصولی سالم در سبد غذایی مردم جای داشته باشد .

پرورش بلدرچین تخمگذار بهتر و سود آورتر است یا پرورش بلدرچین گوشتی ؟

گوشت بلدرچین نسبت به تخم آن از بازار فروش بسیار بهتری برخوردار است در صورتیکه سود آن از فروش تخم بلدرچین کمتر است. در صورتیکه مطمئن از فرهنگ استفاده مردم از تخم بلدرچین باشیم بهتر است روی نوع تخم گذار آن سرمایه گذاری شود چون هم سود خوبی نسبت به زمان و وقت گذاشتن دارد هم آسان تر است .

اما اگر به دنبال فروش مطمئن باشیم ، پرورش گوشتی انتخاب درستی است  ، چون همیشه مشتریان زیادی برای گوشت گرم و منجمد بلدرچین در بازار هست و با انجماد آن در سردخانه نیز می توان آن را تا مدتها نگهداری کرده و به هر شهری که متقاضی زیادی دارد فرستاد  . در کل هیچ مشکلی برای فروش گوشت بلدرچین وجود ندارد و همیشه مشتریان آماده به خرید نقد هستند.

---

ویژگی های منحصر به فرد پرورش بلدرچین

---

برخی از ویژگی های منحصر به فرد بلدرچین که این پرنده را از سایر طیور متمایز کرده و صنعت پرورش بلدرچین را به یکی از سودآورترین صنایع تبدیل کرده است را می توان به قرار زیر برشمرد:

1- در این پرنده سرعت بالای رشد بسیار قابل توجه و در حدود 5/3- 5/2 برابر سایر طیور است. بلدرچین ها عموماً در سن 35 تا 42 روزگی به وزن 180 تا 220 گرم رسیده و آماده کشتار می شوند .

2- این پرندگان در سن پایینی به بلوغ جنسی می رسند. به طوری که در سن 5 تا 6 هفتگی قادر به تخم گذاری شده و در 7 تا 8 هفتگی به بلوغ کامل جنسی رسیده و آمادگی تولید مثل پیدا می کنند.

3- این پرندگان دارای فاصله نسلی کوتاه هستند. به همین دلیل اعمال برنامه های اصلاح نژادی در آن ها به خوبی امکان پذیر می باشد.

4- میزان تخم گذاری در بلدرچین بالا است. به طوری که بلدرچین های وحشی سالانه در حدود 60 تا 80 عدد تخم می گذارند، اما در شرایط کنترل شده و با اعمال برنامه های مدیریتی قوی در زمینه تغذیه و نوردهی مصنوعی می توان این رقم را به میزان قابل ملاحظه ای افزایش داده و به عدد 150 تا 250 عدد تخم در سال رساند .

محصولات بدست آمده از این پرنده نیز دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که در زیر به برخی از آن ها اشاره می  شود:

گوشت و تخم بلدرچین خوراکی بسیار کامل و ایده آل خصوصاً برای کودکان ،زنان حامله و افراد مسن می باشد. می توان گفت که تقریباً در هیچ آئینی منع مذهبی برای مصرف گوشت و تخم این پرنده دیده نمی شود و محصولات آن در تمامی جهان مشتریان خود را دارد.

در مقایسه با گوشت و تخم سایر پرندگان، محصولات این پرنده از اهمیت بیش تری برخوردار است و حتی به دلیل داشتن فاکتورهای مهم غذائی به عنوان دارو جهت تامین نیاز بیماران مصرف می شود.

معمولاً وزن یک تخم بلدرچین حدود 13-9 گرم است که از این میزان حدود 33-32 درصد مربوط به زرده ،5/59-5/48 درصد آلبومین و حدود 20- 3/8 درصد مربوط به پوسته می شود.

مواد تشکیل دهنده تخم بلدرچین هم عبارت اند از:

• آب ( 3/74-8/73 درصد )
• کربوهیدرات ( 1 درصد )
• پروتئین ( 1/13-6/11 درصد )
• چربی ( 4/12- 1/11درصد )
• مواد معدنی ( 1/1 درصد )
• انرژی 161 کیلوکالری در یکصدگرم و کلسترول 844 میلی گرم بر دسی لیتر.

همچنین گوشت این پرنده محصولی بسیار ترد و خوشمزه و مرکب است از:

• آب 6/62 درصد
• چربی 3/3 درصد
• پروتئین 26 درصد
• مواد معدنی 2/3 درصد
• انرژی 80 کیلوکالری در یکصدگرم می باشد.

درصد قسمت های گوناگون لاشه یک بلدرچین به صورت زیر است:

• گوشت سینه 39-37 درصد
• گوشت ران 26-23 درصد
• گردن 2-6/2 درصد
• قلب 1-8/0 درصد
• امعا و احشا 1/3-9/1 درصد
• جگر 3/2-6/1 درصد
• چربی بطنی 4/1-1/0 درصد

راندمان لاشه در بلدرچین نر 82 تا 84 درصد و در ماده ها 80 تا 82 می باشد .از این رو پرورش بلدرچین بازده اقتصادی مناسبی خواهد داشت. جمیع این عوامل سبب شده که پرورش بلدرچین در ایران صنعت روبه رشدی داشته باشد .

---

آشنایی دقیق تر با بلدرچین و نژادهای آن :

---

از لحاظ جانورشناسی بلدرچین به شاخه ی مهره داران، رده ی پرندگان، راسته ی مرغان، خانواده ی قرقاول سانان یا ماکیان ها، زیرخانواده مرغان مزرعه یا زیرمجموعه کبک سانان و جنس بلدرچین تعلق دارد که به یکی از گونه های زیر شناخته می شود.

1 - بلدرچین معمولی یا Coturnix coturnix (common quail) :

بلدرچین معمولی پرنده کوچکی از تیره قرقاولیان، راسته  ماکیان سانان است. این گونه بومی آسیا ،اروپا و آفریقا است و تنها گونه بلدرچین بومی ایران است. 

بلدرچین های اهلی از این گونه نیستند بلکه به گونه بلدرچین ژاپنی تعلق دارند. شباهت ظاهری این دو گونه قابل توجه است اما صدای آن ها متفاوت است.

این پرنده خپل و کره ای شکل است و تا حدود 16 تا 18 سانتی متر رشد  میکند.یک نوار سفید در بالای چشم دارد. تفاوت بلدرچین نر و ماده در پرهای سینه شان است که برای نرها  حنایی رنگ و  مادهها خرمائی سوخته (خاکستری با نقاط  سیاهرنگ)  میباشد. جنس ماده بالغ سنگین تر از جنس نر است. وزن نر 85 تا 110 گرم و وزن ماده 90 تا 120 گرم است .

2 - بلدرچین ژاپنی یا :Coturnix japonica (Japanese guail)

بلدرچین ژاپنی یکی از گونه های بلدرچین است که بومی شرق آسیا میباشد.  آنها پرندگانی مهاجرند که بهار و تابستان در شمال مغولستان، جنوب سیبری، شمال چین، ژاپن و کره شمالی تخم گذاری کرده و در زمستان به جنوب و مرکز چین، کره جنوبی ،جنوب ژاپن، ویتنام، لائوس و تایلند کوچ می کنند.

بلدرچین ژاپنی تا حدود 20 سانتی متر رشد میکند و شباهت زیادی با بلدرچین معمولی دارد، به طوریکه برخی آن را یکی از نژادهای بلدرچین معمولی  میدانند. با این که نوع اهلی این پرنده بسیار فراوان است. اما شمار آنها در حیات وحش به دلیل شکار  بی اندازه و تخریب  زیستگاه  به شدت کاهش  یافته است .

گاهاً دیده شده که به علت ناآشنایی مردم، بلدرچین ژاپنی با رنگ سفید را با نژاد وایت کانادایی اشتباه گرفته اند.

3 - بلدرچین بارانی یا Coturnix coromandelica (black-breast-guail)  :

بلدرچین بارانی نام یک گونه از تیره قرقاولیان است. زیستگاه آن مناطقی از هند، سیلان، برمه است.

4 - بلدرچین هارلکین یا بلدرچین جِلف یا Coturnix delegorguei (harleguinguail) :

بلدرچین هارلکین نام یک گونه از تیره قرقاولیان است. زیستگاه آن مناطقی از آفریقا و عربستان است .

5 - بلدرچین کاهگلی یا Coturnix pectoralis (pectoral guail) :

بلدرچین کاهگلی نام یک گونه از تیره قرقاولیان است. زیستگاه آن مناطقی از استرالیا است .به طورکلی تاکنون 6 نژاد و60 لاین بلدرچین ثبت شده است که 34 لاین را لاین های جهش یافته تشکیل می دهند.

---

تأسیسات مورد نیاز سالن پرورش بلدرچین

---

تأسیسات سالن پرورش بلدرچین مشابه سالن های پرورش مرغ است و ضوابط و اصول فنی احداث مزرعه پرورش بلدرچین، از قوانین موجود برای احداث مزارع مرغ تبعیت می کند. اما در طراحی تاسیسات و خرید تجهیزات، باید شرایط آناتومیکی و فیزیولوژیکی بلدرچین در نظر گرفته شود.

استانداردهای فنی و بهداشتی ساختمان های پرورش و تولید به طور کامل در کتاب نظام دامپروری آمده است، اما به برخی از نکات مهم در انتخاب زمین برای فعالیت پرورش و تولید در ذیل اشاره می شود:

• از روستا و شهر فاصله مناسبی داشته باشد و در محدوده توسعه آینده روستا و شهر نباشد
• دسترسی به آب، برق، گاز و جاده های مناسب روستایی و شهری
• با منابع و کانون های آلودگی (کشتارگاه مرغ، کارخانه خوراک، صنایع تبدیلی مرغ، مزارع پرورش طیور) فاصله مناسب داشته باشد .
• از مسیر طوفان و سیل و بادهای شدید دور باشد .

انواع سالن پرورش بلدرچین

1- سالن پرورش بلدرچین نیمه باز:

این سالن ها به دلیل وجود پنجره در یک یا دو طرف دیوارهای جانبی، قسمتی از تهویه و نور به طور طبیعی از محیط اطراف تأمین می شود.

2- سالن پرورش بلدرچین بسته:

در این سالن ها تهویه و روشنایی به طور مکانیکی یا مصنوعی تأمین می شود. بدلیل شرایط جغرافیایی کشور و همچنین کانون های زیاد آلودگی، برای مدیریت بهتر پرورش و تولید بلدرچین، استفاده از سالن های بسته ترجیح داده می شود.

سبک های پرورش بلدرچین

1 – پرورش بلدرچین در بستر:

در این سبک پرورش بخاطر آزادی پرنده و امکان بروز رفتارهای طبیعی و فیزیولوژیکی و به تبع آن بهبود کیفیت گوشت، پرورش بلدرچین گوشتی در بستر صورت می گیرد. در این روش پرورش، توجه به تراکم پرنده در واحد سطح، کیفیت تهویه ،تعداد مناسب آب خوری و دان خوری و کیفیت بستر از امور مهم مدیریتی تلقی می گردد.

2-  پرورش بلدرچین در قفس:

پرورش بلدرچین گوشتی، تخم گذار و مولد را می توان در قفس انجام داد اما این سبک پرورشی بیش تر برای گله های مولد و تخم گذار مناسب تر است. علاوه بر مدیریت راحت تر گله، جمع آوری تخم و باروری تخم در این سبک بهتر از سبک بستر می باشد .

انواع سیستم های تهویه سالن های پرورش

1-  سیستم تهویه عرضی :

هواکش ها و پنجره ها در دیوار طولی سالن نصب می شود. در این سیستم تهویه :

• طول سالن محدودیتی ندارد .
• بهتر است عرض سالن به 9 تا 12 متر محدود شود. عرض کم تر از 9 متر موجب ایجاد کوران شده و بیش تر از 12 متر تهویه ناکافی در سالن را سبب می شود.
• هواکش ها و پنجره ها روبروی هم نباشد تا از ایجاد کوران جلوگیری کند.

2-  سیستم تهویه طولی یا تونلی:

این سیستم بیش تر برای خنک سازی پرنده با استفاده سرعت باد و پد های خنک کننده طراحی و اجراء می شود از اینرو دریچه های ورودی هوا باید در دیوار عرضی یک طرف و یا در دیواره طولی دو طرف ابتدایی سالن با اندازه مساوی قرار گیرند و هواکش ها در طرف مقابل انتهای سالن نصب  شودند.

در این سیستم تهویه :

• فاصله هواده با هواکش نباید بیش از60 متر باشد و ایده آل 45 متر در نظر گرفته می شود.
• برای ایجاد سرعت مناسب باد در سالن و کاهش هزینه های ساخت ، مقدارعرض سالن محدودیت دارد (عرض مناسب 12 تا 13 متر است(

انواع آب خوری در سالن پرورش بلدرچین

با توجه به جثه کوچک جوجه بلدرچین در روزهای اولیه پرورش و برای جلوگیری از تلفات ناشی از افتادن در آب، از آب خوری کله قندی مخصوص بلدرچین استفاده می شود .

از سن 10 روزگی به بعد می توان از آب خوری های بزرگ تر مثل آب خوری کله قندی مرغی و یا از سیستم آب خوری قطره چکانی یا نیپل استفاده کرد . همچنین در پرورش بلدرچین های مولد که در قفس هستند نیز آب خوری نیپل که در بالای سر پرنده تعبیه شده است استفاده می شود .

 برای جوجه بلدرچین تا سن 3 هفتگی 1 سانتی متر و تا پایان سن 5 هفتگی (که زمان انتقال مولدها به قفس هست) 5/1 تا 2 سانتی متر آب خوری به ازاء هر قطعه در نظر گرفته می شود. در قفس مولدها در هر قفس معمولاً دو عدد نیپل نصب می شود.

 انواع دان خوری در سالن پرورش بلدرچین

برای آموزش جوجه ها در روزهای اول تعداد زیادی دان خوری کوچک در اختیار آن ها قرار می گیرد. ارتفاع این دان خوری ها نباید بیش از 2 سانتی متر باشد.

علاوه بر آن می توان برای جلب توجه جوجه ها در روز اول دان را بر روی کاغذ های نواری که در چند ردیف در طول سالن پهن شده، توزیع کرد.

 بعد از چند روز که جوجه ها بزرگ تر می شوند و با افزایش مصرف دان باید از دان خوری های بزرگ استفاده شود. جنس این دان خوری ها از پلاستیک قابل شستشو و ضدعفونی است. از هفته سوم به بعد می توان از دان خوری های سطلی مرغ گوشتی نیز استفاده کرد.

در مورد بلدرچین مولد که در قفس نگهداری می شود، دان خوری ها از نوع ناودانی بوده و در طول قفس نصب می شود .

 برای جوجه بلدرچین ها تا سن 3 هفتگی 2 سانتی متر دان خوری و تا پایان سن 5 هفتگی و همچنین در قفس برای هر جوجه 3 – 5/2 سانتی متر دان خوری در نظر گرفته می شود.

 ویژگی های قفس بلدرچین

قفس بلدرچین از مجموعه توری های کف، دیواره ها و سقف تشکیل می شود. یک قفس بلدرچین مرغوب باید در تمام این قسمت ها از توری استاندارد ساخته شود .توری های استاندارد از مفتول هایی با پوشش گالوانیزه گرم تشکیل می شوند.

استفاده از توری های آماده رول کارخانه ای به دلیل مقاومت پایین و اکسیده شدن در رطوبت سالن، به هیچ عنوان توصیه نشده و استفاده از آن به نوعی اتلاف سرمایه تلقی می شود .

مفتول های مرغوب به صورت کلاف و از قبل آب کاری گرم شده و بعد وارد کارگاه تولید قفس بلدرچین می شود، در کارگاه مفتول ها به صورت میله توسط دستگاه اندازه شده و برای بالا بردن استحکام و ایجاد خاصیت ارتجاعی، کشیده و تابیده می شوند.

 لذا استفاده از مفتول های به اصطلاح مسوار این ویژگی ها را به قفس منتقل نمی کنند و استفاده از آن ها در ساخت قفس بلدرچین توصیه نمی شود .

 توری کف باید از مفتول های 5/1 تا 3 میل به صورت ترکیبی با فاصله های یک دست به طوری که در طول مدت استفاده پای پرنده از آن عبور نکند ساخته شود .

همچنین فاصله شبکه ها باید به شکلی باشد که فضولات به راحتی به پایین سقوط کند و از مهم ترین ویژگی های توری کف خاصیت ارتجاعی مفتول های آن می باشد .به طوری که در هنگام برخورد تخم با کف و طی مسیر تا بیرون قفس دچار ترک و شکستگی نشود.

شیب کف از مهم ترین نکاتی است که باید مورد توجه قرار گیرد .شیب زیاد موجب خستگی پرندگان و تجمع آن ها در قسمت های جلویی قفس ،جفت گیری ضعیف و گاها بی نتیجه و کاهش باروری گله، خروج با سرعت بالای تخم ها و افزایش درصد تخم های غیرقابل جوجه کشی خواهد شد .

شیب کم از خروج تخم ها از زیر پای پرندگان ممانعت کرده و باعث آلوده شدن به مدفوع وشکستگی در اثر نوک زدن خواهد شد. بنابراین رعایت شیب مناسب 10 تا 12 درصد در ساخت قفس باید مد نظر قرار گیرد .

 فاصله بین طبقات قفس بلدرچین و تعداد مناسب آن :

مهم ترین نکته در قفس بلدرچین رعایت فاصله طبقات عبور جریان هوا بین کف قفس و سطح کود موجود در سینی می باشد.رعایت فاصله استاندارد حداقل40 سانتی متر بین طبقات (ازکف سینی تخلیه کود تا سینی بالایی) ضروری است .

رعایت فاصله به توزیع مناسب نور به انتهای قفس ها هم کمک می کند. با توجه به سالن های پرورش بلدرچین بهترین حالت قرارگیری قفس ها بصورت کاملاً مطبق (باتری) و تا 4 طبقه می باشد.

تعداد طبقات بیش تر به دلیل بروز برخی مشکلات از جمله سختی دسترسی به طبقه بالا و پایین و همچنین  بروز اختلاف دما بین طبقات بالا و پایین توصیه نمی شود.

ویژگی دان خوری قفس بلدرچین

دانخور های تراف استاندارد باید به نحوی طراحی شده باشند تا در مرحله اول به خوبی تمام دان داخل دان خوری را به پرنده برسانند. عرض و عمق زیاد دان خوری مانع رسیدن پرنده به تمام دان می شود. هم چنین ارتفاع کوتاه لبه های بیرونی و عدم وجود زاویه مخالف در لبه بیرونی باعث پاشش دان به بیرون، کاهش تولید و اتلاف سرمایه خواهد شد .

ویژگی آب خوری قفس بلدرچین

سیستم آب خوری نیپل مناسب ترین روش برای آب دهی پرندگان درون قفس می باشد. نیپل های قرمز رنگ در استفاده پرنده از نیپل به ویژه در روزهای اول کمک فراوان می کند. در قفس های بلدرچین از نیپل های فشاری و تک جهت استفاده می شود.

استفاده از آب خوری نیپل فنجانی باعث خشک ماندن کود درون سینی می شود و همچنین در هنگام پرش بلدرچین ها جلوی برخورد با نیپل را می گیرد .هواگیری نیپل ها در هنگام نصب و آموزش پرندگانی که تازه با نیپل آشنا شده اند ضروری است .

 پایه های نگهدارنده و سینی تخلیه کود در قفس بلدرچین

سینی ها به دلیل تماس طولانی مدت با کود زودتر از سایر اجزاء قفس فرسوده می شوند. عمر یک قفس بلدرچین خوب و استاندارد باید به طور متوسط 15 سال باشد ولی این عمر برای سینی ها حداکثر 3 سال در نظر گرفته می شود.

هر سه سال باید سینی های فرسوده تعویض شوند. استفاده از ورق های نازک و یا گالوانیزه نامرغوب گاها عمر سینی ها را به زیر یک سال کاهش می دهد .

از طرفی استفاده از شاسی قوی و استاندارد باعث ثبات قفس ها و عدم حرکت می شود .حرکت های ریز در طول مدت باعث شل شدن و پاره شدن اتصالات و شکستن نیپل ها می شود .

---

تجهیزات مورد نیاز سالن پرورش بلدرچین

---

 تجهیزات سرمایشی سالن پرورش بلدرچین

دمای مناسب در بلدرچین بالغ 23 تا 25 درجه سانتی گراد است. بنابراین پرورش بلدرچین در مناطق گرمسیر نیاز به وسایل سرد کننده در فصل تابستان دارد.

انتخاب نوع وسایل سرد کننده به عواملی مانند نوع سالن، تجهیزات و شرایط محیطی بستگی دارد. از جمله این سیستم ها می توان به کولرهای آبی، سیستم مه پاش و سیستم پوشال و هواکش یا پدکولینگ اشاره کرد.

 شکل2- 15- عملکرد سیستم پدکولینگ در خنک کردن هوای ورودی سالن

 تجهیزات گرمایشی سالن پرورش بلدرچین

 با توجه به حساسیت بالای جوجه های بلدرچین به کاهش درجه حرارت و نیاز آن ها در چند روز اول دوره پرورش به دمای 36 درجه سانتی گراد، در سالن های پرورش از شیوه های مختلفی برای تأمین این درجه حرارت، استفاده می شود.

یکی از سیستم های رایج گرمایشی کاربرد هیتر است که با نصب ترموستات روی آن میزان درجه حرارت سالن تا حدودی قابل تنظیم است.

در مورد بلدرچین با توجه به کوچکی جثه جوجه به خصوص در هفته اول و حساسیت بالا به شوک حرارتی می توان با محصورکردن گروهی جوجه ها با کارتن پلاست و قرار دادن لامپ های مادون قرمز حرارتی به عنوان مادر مصنوعی در وسط آن دمای مورد نیاز جوجه هایی که احساس سرما می کنند را تأمین کرد.

---

مدیریت پرورش بلدرچین

---

پرورش بلدرچین عموماً بصورت بسته و بدون چراگاه بوده و در این حالت پرورش مادرها در پن های مخصوص و پرندگان گوشتی در قفس و یا بر روی بستر انجام می گیرد. بهترین روش پرورش بلدرچین داشتن یک زنجیره تولید است.

بدین معنی که انجام کلیه مراحل از جمله نگهداری گله مولد برای تولید تخم نطفه دار، واحد جوجه کشی و تولید جوجه بلدرچین یک روزه، تولید گوشت و نهایتاً کشتارگاه در یک مجتمع باشد.

بدیهی است با چنین سرمایه گذاری سود حاصل از کلیه مراحل تولید به تولیدکننده می رسد. اما به هر حال با توجه به میزان سرمایه گذاری و علاقه پرورش دهندگان، امکان فعالیت در هریک از زیر شاخه های پرورش بلدرچین( تولید گوشت، تخم خوراکی و یا مزرعه مولد و تولید تخم نطفه دار و جوجه یک روزه بلدرچین) نیز وجود دارد.

سیستم های رایج پرورشی

متمرکزترین حالت جهت پرورش این پرنده استفاده از قفس های ویژه پرورش برای مولدها و پرندگان پرواری می باشد. محاسن استفاده از سیستم قفس شامل ،پرورش تعداد بیش تر بلدرچین در یک فضای مشخص و داشتن کنترل راحت تر بر بلدرچین های حساس خصوصاً در مواقع بروز تنش و ترس می باشد. شاید مهم ترین عیب سیستم قفس به خصوص در پرورش بلدرچین گوشتی، هزینه نسبتاً زیاد تهیه قفس برای شروع کار باشد.

جهت پرورش پرندگان گوشتی می توان از قفس هائی به ابعاد 100 ×40 سانتی متر و ارتفاعی در حدود 16– 15 سانتی متر استفاده کرد که معمولاً 170 – 140 قطعه جوجه را در سنین یک تا دو هفتگی می توان در چنین قفس هائی نگهداری کرد .

لازم به ذکر است پرورش جوجه بلدرچین تا رسیدن به سن یک تا دو هفتگی بر روی بستر یا قفس های مخصوص این دوره انجام می شود که پس از آن به قفس های دوره رشدی منتقل می شوند .

جهت تامین آب مورد نیاز می توان از آب خوری های نیپل استفاده نمود. پس از گذشت 40 تا 42 روز می توان بلدرچین های پروار شده را به کشتارگاه انتقال داد .

همچنین جهت پرورش گله مادر می توان بخشی از جوجه های تولیدی را که از لحاظ داشتن خصوصیات تولیدی مناسب تر از بقیه به نظر می رسند جدا و به وسیله شماره های ویژه ای علامت گذاری نمود، سپس در سن 6 هفتگی پرندگان مذکور را به قفس های مخصوص تخم گذاری انتقال داد .

به طور کلی و صرف نظر از نوع سیستم پرورش، جهت نیل به حداکثر بازدهی بایستی موارد زیر را در نظر داشت:

• اجتناب از هرگونه حمل و نقل بی مورد
• فراهم نمودن محیطی آرام و دور از هرگونه تنش
• اعمال برنامه کاهش تدریجی دما
• تأمین نور کافی و استفاده از برنامه نوری مناسب
• استفاده از جیره های متعادل شده و با کیفیت
• رعایت کلیه اصول بهداشتی

---

روش تشکیل گله مولد بلدرچین

---

تشکیل گله مولد ، شروع چرخه پرورش بلدرچین است که می تواند به یکی از روش های زیر صورت گیرد . در شکل زیر قفس گله مولد بلدرچین را مشاهده مینمایید .

1- خرید تخم نطفه دار، جوجه کشی در واحد و پرورش جوجه ها تا سن 6 هفتگی:

در این روش برای تشکیل گله مولد ابتدا جوجه های هچ شده تا سن نزدیک بلوغ (6 هفته ) پرورش داده می شوند و از میان این آنها، پرنده هایی که شرایط فیزیکی مناسب، وزن ایده آل و خصوصیات نژادی یکدست و یکسانی دارند، بعنوان گله مولد انتخاب می شود.

در این روش برای جلوگیری از بلوغ زودرس، گله تا سن 10 روزگی در معرض 24 ساعت روشنایی با شدت 30 تا 50 لوکس قرار گرفته و پس از آن تا سن 40 روزگی (انتقال به قفس برای شروع تخم گذاری)، برنامه نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی با شدت 10 تا 20 لوکس اعمال می شود  .

2- خرید جوجه مادر یک روزه یا نیمچه آماده تخم گذاری از سایر واحدها :

در هنگام خرید جوجه یک روزه و نیمچه های آماده تخم گذاری باید توجه داشت که جوجه ها از لاین های توصیه شده و شناخته شده با توان تخم گذاری بالا، زند مانی خوب و قابلیت جوجه درآوری بالا باشند.

از اینرو یکی از شاخص های مناسب در خرید نیمچه های بالغ و یا در حال تخم گذاری، ارزیابی مقعد پرنده می باشد به طوری که پرنده های دارای مقعد مرطوب و رنگ صورتی توان تخم گذاری بالایی دارند

در بلدرچین هایی که به هر دلیل از تخم رفته باشند و یا تخم گذاری مناسبی نداشته باشند، ناحیه مقعد خشک و رنگ پریده است.

نکات مهمی که برای تشکیل گله مولد بایستی مد نظر قرار داد :

• انتخاب گله مولد براساس بررسی وزن ماده ها و نرها در سن بلوغ، بالا بودن یکنواختی وزنی، پایین بودن درصد ضریب تغییرات وزنی گله (cv) و شرایط بهداشتی گله صورت گیرد .
• خرید گله از فروشندگانی که از نظر کیفیت کار مشهور باشند.
• بازدید از گله های مختلف مادر و توجه به جنبه های مختلف پرورش )پرندگان ،وسایل و امکانات، نحوه ثبت رکورد و غیره(
• خرید از تولیدکنندگانی که گله  مولدشان دارای شناسنامه بهداشتی و عاری از بیماری باشد .
• مطابقت شکل ظاهری )اندازه و رنگ( پرنده با خصوصیات استاندارد نژادی آن .
• توجه به ناهنجاری های پا، چشم و سایر بیماری های وراثتی که بیانگر میزان هم خونی در گله مولد است .
• توجه به رکوردهای ثبت شده )درصد تلفات، میزان روشنایی، واکسیناسیون ،درگیری به بیماری و (...
• توجه به بالا نبودن سن گله مولد و برخورداری از سلامت آن ها

نکات مهمی که پس از تشکیل گله مولد باید مورد توجه قرار داد :

• در جایگزینی بعدی بهتر است از جوجه های تولیدی گله خودتان (با بهترین رشد و ماندگاری) استفاده شود.
• عدم نگهداری گله مولد بیش از یک دوره تخم گذاری 6 تا 7 ماه، به دلیل کاهش تدریجی تولید تخم، باروری و جوجه درآوری (جوجه های تولیدی از گله مولد مسن، ضعیف تر بوده و ماندگاری و مقاومت به بیماری کم تری در مقایسه با گله مولد جوان دارند(

اقداماتی که برای جلوگیری از هم خونی در گله مولد بایستی در نظر داشت :

به منظور پیش گیری از هم خونی و بروز بیماری های وراثتی، باید هر 2 تا 3 سال مولدهای جدید وارد گله کرد.  برای این کار می توان از دو روش استفاده کرد. یکی این که نرهای گله را با نرهای گله های دیگر مبادله کرد و یا تخم بارور از سویه غیر هم خون را تهیه و اقدام به پرورش گله مولد جدید کرد.

تذکر: در روش اول، برای اطمینان از سلامت پرندگان جدید قبل از ورود به گله مولد، ابتدا به مدت سه هفته در جایی دیگر قرنطینه شده و بعد وارد گله مولد شوند.

برخی نکات مدیریتی مهم در نگهداری گله مولد :

• در زمان ساخت قفس شیب ملایم( 15 درصد) به سمت دان خوری برای خروج تخم و کاهش تخم های شکسته در نظر گرفته شود . نصب یک لایه اسفنج در محل جمع آوری تخم، میزان شکستگی تخم را بسیار کاهش می دهد .
• نرها و ماده ها قبل از شروع تخم گذاری مخلوط شوند( 1 نر 3 ماده بهترین نطفه داری را فراهم می کند(
• ارتفاع قفس زیاد نباشد (چون باعث شکستن تخم های خارج نشده از کف قفس می شود(

پروش بلدرچین مولد در سالن هایی انجام شود که کنترل دما و نور امکان پذیر باشد. دمای سالن مولد در زمستان کم تر از 16 و تابستان بیش تر از 29 درجه سانتی گراد نباشد، در غیر این صورت بروز تنش سرمایی و یا تنش گرمایی باعث کاهش تولید مولدها خواهد شد.

طول مدت روشنایی در گله های مولد در کل دوره )6 تا 7 ماهه( تخم گذاری نباید کم تر از 16 ساعت باشد. در صورت استفاده از سیستم روشنایی طبیعی و کاهش طول مدت روز به کم تر از 16 ساعت از نور مصنوعی استفاده شود.

تولک رفتن زودرس بلدرچین مولد :

در شرایط طبیعی یک بلدرچین پس از حدود 8 تا 10 ماه تخم گذاری، بسوی تولک رفتن پیش می رود و پرهایش می ریزد، در این زمان تولید تخم بلدرچین بسیار کم شده و یا قطع می شود. تمامی بلدرچین های یک گله معمولاً هم زمان به تولک رفته و وارد مرحله ای خواهند شد که بهترین بلدرچین ها مانند نامطلوب ترین آن ها خود نمایی می کنند .

 در خلال تولک، پرها معمولاً با ترتیب زیر ریزش می کنند:

ابتدا سر و گردن، سینه ،بدن، بال ها و دم. وقتی تمام پرها عوض شدند تولک کامل می شود در غیراین صورت ،تولک جزئی نامیده می شود. در زمان ریزش پرهای بال، تخم گذاری متوقف می شود و در تولک جزئی یا ناکامل (سر، گردن و غیره) تولید بلدرچین ها تنها کاهش می یابد.

دلایل تولک زودرس (جزئی یا کامل)  بسیار زیاد می باشد و ضروری است پرورش دهنده بلدرچین آن ها را بشناسند به این ترتیب می تواند حتی الامکان از بروز آن جلوگیری نماید.

• تنش گرمایی (تغییرات شدید شرایط محیطی به ویژه حرارت، زمانی که سالن به خوبی عایق کاری نشده باشد(
• شرایط بد و نامطلوب بستر
• کمبود آب (ممکن است لوله های آب در بیرون سالن یخ زده و جریان آب قطع شود و یا تعدادی از آب خوری ها خراب شوند که پس از حدود 2 روز تولید کاهش یافته و بلدرچین ها وارد تولک زود رس می شوند(
• بیماری ها یا وضعیت بد سلامتی
• قطع طولانی نور برای بلدرچین هایی که تحت شرایط نوردهی کنترل شده هستند.
• قطع نور مصنوعی در پائیز برای بلدرچین هایی که در حال وارد شدن به مرحله تولید هستند.
• سر و صدای ناگهانی، ترس و ورود حیوانات دیگر به سالن
• تغذیه ناکافی بلدرچین ها
• تغییرات شدید در برنامه تغذیه بلدرچین
• فضا، دان خوری و آب خوری ناکافی در قفس بلدرچین
• تراکم بیش از اندازه در قفس یا سالن بلدرچین

---

نکات لازم برای پرورش جوجه بلدرچین های پرورشی

---

یکی از مزیت های پرورش بلدرچین نسبت به مرغ، نیاز به فضای کم پرورشی است. اما به هر حال باید کلیه نکات رعایت شده برای پرورش مرغ در بلدرچین نیز مورد توجه قرار گیرد.

• جوجه های بلدرچین پس از خروج از تخم در هچر و خشک شدن بدن به سالن پرورش که از قبل آماده شده منتقل می شوند .
• از کارتن های مخصوص حمل جوجه یک روزه با ظرفیت 200 قطعه استفاده شود
• رعایت بهداشت جایگاه (کلیه قسمت های سالن قبل از ورود جوجه کاملاً تمیز ،شسته و ضد عفونی شود( .
• پس از تمیز کردن، شستن و ضد عفونی کردن وسایل، کلیه آنها را در فضای آزاد در معرض نور خورشید قرار دهید .
• استفاده از پوشال مناسب در بستر ( با قابلیت جذب رطوبت بالای مدفوع و محیط ) مثل پوشال چوب و پوسته برنج.
• بعد از نصب همه تجهیزات و وسایل و پهن کردن پوشال، عملیات گاز دادن انجام شود. برای این کار بعد از مسدود کردن همه منافذ سالن، به ازای هر متر مکعب فضای سالن ،40 سی سی فرمالین را در ظرف های سفالی و یا آهنی بر روی 20 گرم پرمنگنات پتاسیم ریخته و سریعاً سالن را ترک کنید.

برای اثربخشی بهتر گاز، عمل گاز دادن در دمای 25 تا 30 درجه و با رطوبت 70 درصد و به مدت  72 ساعت قبل از ورود جوجه ها انجام شود. از 24 ساعت قبل از ورود جوجه ها نیز با بازکردن و روشن کردن فن ها اقدام به خروج گاز فرمالدئید از سالن کنید.

• گرم کردن سالن تا دمای 36 الی 37 درجه سانتی گراد از 24 ساعت قبل از ورود جوجه ها.
• استفاده از حفاظ های کروی بدون زاویه تنُد (از جنس کارتن پلاست) برای جلوگیری از تجمع جوجه ها در گوشه های سالن و مدیریت بهتر گله، که هر کدام ظرفیت حدود 600 جوجه را دارند .
• حفاظ های اطراف جوجه ها را بعد از یک هفته تا ده روز جمع کنید .
• استفاده از لامپ رشته ای و یا مادر مصنوعی در وسط هر یک از حفاظ های دایره ای.
• در مواقعی که جوجه ها بیمار شوند دمای سالن را یک تا دو درجه سانتی گراد افزایش دهید .
• چند ساعت قبل از ورود جوجه آب خوری ها را پر کرده و در سالن قرار دهید .
• این کار مانع بروز شوک سرمایی به جوجه ها خواهد شد.
• در شرایط مطلوب درجه حرارت، جوجه ها در سرتاسر سالن چرخش داشته و چابک و سرزنده هستند .
• درجه حرارت روز اول 5/37، پایان هفته اول 36، پایان هفته دوم 34، پایان هفته سوم 32، پایان هفته چهارم 29، پایان هفته پنجم 25، هفته ششم به بعد 23 تا 24 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شود .
• رطوبت هفته اول پرورش 65 تا 75 درصد و پس از آن به 45 تا 50 درصد کاهش داده شود .
• در 24 ساعت اول برای جذب بهتر زرده تغذیه با آب شکر 3 تا 5 درصد مفید است.
• در هفته اول مصرف مولتی ویتامین آشامیدنی در آب توصیه می شود .
• خوراک مصرفی یک بلدرچین در هفته اول تا ششم به ترتیب 6، 10، 12، 15، 20 و 24 گرم و به  طور میانگین بین 18 تا 22 گرم در روزبرای کل دوره پرورش ( 0 تا 42 روزگی ) در نظر گرفته می شود.

---

صفرتا صد آموزش جوجه کشی بلدرچین همراه با عکس

---

ضرورت وجود دستگاه جوجه کشی برای پرورش بلدرچین

در صنعت نوین پرورش طیور بهره برداری از پرنده کرچ منسوخ شده است .همچنین در سویه های اصلاح شده تجاری تمایل به کرچ شدن در بلدرچین های ژاپنی تقریباً از بین رفته است، تهیه ماشین جوجه کشی برای واحدهای پرورش (با چرخه تولیدی کامل)، ضروری است.

 بطور معمول واحدهای پرورش بلدرچین، دارای چرخه تولید کاملی هستند. بدین معنی که تولید تخم نطفه دار ،جوجه بلدرچین، بلدرچین گوشتی و مولد، تماماً توسط پرورش دهنده همان واحد انجام می شود.

تعیین ظرفیت دستگاه جوجه کشی بلدرچین

تعیین ظرفیت دستگاه جوجه کشی برای خرید بر اساس اندازه گله مادر صورت می گیرد. اندازه گله مولد نیز براساس میزان نیاز مزرعه دار و یا بازار، به جوجه یک روزه محاسبه می شود.

در محاسبه ظرفیت دستگاه جوجه کشی باید میزان تلفات گله در مراحل مختلف، درصد تولید تخم، درصد باروری و درصد جوجه درآوری گله را داشته باشیم یا از داده های استاندارد سویه یا گله موجود در منطقه بدست آورد .

به طور مثال: اگر تقاضای بازار یا نیاز مزرعه دار ،1000 جوجه در هفته باشد. ابتدا با در نظر گرفتن 10 درصد بالاتر از نیاز بازار، تعداد گله مولد مورد نیاز اگر میانگین درصد تولید( 70درصد)،  میانگین تخم های قابل جوجه کشی( 90%)،  میانگین نطفه داری تخم گله( 90%) و میانگین جوجه درآوری دستگاه جوجه کشی( 80%) باشد، نیاز به 380 قطعه بلدرچین ماده مولد پای تولید و به ازای هر 3 ماده یک مولد نر مورد نیاز تا تولید روزانه 245 تخم داشته باشند، البته 10 درصد تلفات هم برای گله مولد از شروع تا پایان تولید در نظر گرفته شود.

حال اگر تخم ها را بطور هفتگی جمع کرده و در ستر قرار دهیم، نیاز به دو دستگاه ستر 1550 عدد تخم و یک هچر 1550 عددی نیاز است  .

نکاتی که هنگام خرید دستگاه جوجه کشی بلدرچین باید مورد توجه قرار گیرد:

• دستگاه مورد نیاز خود را از موسسات صاحب نام و مطمئن خریداری کنید .در این رابطه می توان از مشتریان قبلی آن موسسه در خصوص کیفیت محصولات کسب اطلاع نمود.
• به مدت زمان ضمانت دستگاه توجه شود که خود نیازمند ارائه سندی کتبی با مهر و امضاء موسسه سازنده می باشد.
• خدمات بعد از فروش و تامین قطعات یدکی مورد نیاز توسط شرکت سازنده بسیار مهم است. آن موسسه بایستی در این رابطه خوش نام باشد.
• سیستم های هشدار دهنده بسیار اهمیت دارند. لذا لازم است دستگاه مورد نظر مجهز به این سیستم ها باشد. برخی از این هشدار دهنده ها مانند تلفن کننده می باشند که می توانند هشدار لازم را از طریق خط تلفن یا سیمکارت به کاربر اعلام نمایند.
• سرویس و نگهداری دستگاه آسان و قابل انجام با امکانات کم باشد. به طوری که افراد با اندک آشنایی توان انجام آن را طبق دفترچه راهنما داشته باشند.
• مصرف کم برق دستگاه اهمیت بالایی دارد تا جوجه کشی شما توجیه اقتصادی داشته باشد.
• ضرورت دارد به همراه دستگاه دفترچه راهنما، جهت بهره برداری اصولی و چگونگی نگه داری و سرویس دوره ای ارائه شود. از جمله حقوق مصرف کننده آگاهی کامل از مشخصات تک تک قطعات و توان واقعی دستگاه است.

شرایط محل نصب دستگاه جوجه کشی بلدرچین

عمل جوجه کشی با اعمال شرایط خاصی در دما، رطوبت و اکسیژن محیط اطراف تخم صورت می گیرد و در این راستا دستگاه جوجه کشی وظیفه حفظ این شرایط را دارد. لذا جهت جوجه کشی بهتر و صرفه جویی در مصرف انرژی مکان استقرار دستگاه جوجه کشی باید دارای شرایط خاصی باشد که به ذکر آن ها پرداخته می شود

• فضای مورد نیاز محل قرار گرفتن دستگاه جوجه کشی بایستی حداقل 5 برابر فضای اشغال شده توسط دستگاه باشد.
• جنین از بدو تشکیل نیاز به اکسیژن و هوای سالم دارد و این اکسیژن از طریق دریچه های ورود هوا به دستگاه راه پیدا کرده و هوای آلود از دریچه های خروجی خارج می شود. لذا تهویه اصولی در مکان نگهداری دستگاه جوجه کشی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. همچنین از قرار دادن دستگاه در اطراف موادی که بوی نامطبوع دارند (مثل آزمایشگاه ها و انبار مواد اولیه و محل نگهداری پرنده ها) باید اجتناب شود .
• دمای محیط تاثیر فراوانی بر عملکرد ماشین جوجه کشی و میزان انرژی مصرفی دارد. بهترین دما برای مکان دستگاه جوجه کشی بین 22 تا 30 درجه می باشد. همچنین از قرار دادن دستگاه جوجه کشی در مقابل نور مستقیم خورشید و یا مقابل منبع تولید حرارت یا سرما باید اجتناب شود.
• رطوبت مورد نیاز محیط نگهداری دستگاه جوجه کشی حداقل 30 و حداکثر
• 50 درصد در نظر گرفته شود. چنانچه از دستگاه های بدون رطوبت ساز استفاده می کنید رطوبت محیط را بالاتر از 45 درصد نگه دارید.
• از اتصالات و کابل مطمئن و ترانس محافظ جهت برق دستگاه استفاده شود .
• محل دستگاه جوجه کشی باید عاری از هرگونه عفونت، میکروب و قارچ باشد همچنین در ورودی محل دستگاه جوجه کشی از حوضچه ضدعفونی کفش استفاده شود. منافذ ورود حیوانات موذی و پرندگان را مسدود شود. گاهی اوقات مشاهده شده به علت حرارت قطعات الکترونیکی حشرات وارد دستگاه شده و مانع کار دقیق سیستم ها شده اند. همچنین بارها مشاهده شده که ورود موش به محل دستگاه و جویدن سیم ها باعث خاموشی دستگاه و اتلاف تخم مرغ ها شده است.

انتخاب تخم بلدرچین مناسب جهت استفاده در دستگاه جوجه کشی

انتخاب تخم مناسب برای پرورش بلدرچین بسیار مهم است. در حقیقت کیفیت جوجه های تولیدی ارتباط زیادی به خصوصیات تخم (اندازه، وزن، شکل و غیره) دارد .

تمامی تخم های یک گروه بلدرچین تخم گذار به یک اندازه نیستند و ارتباط زیادی به سن پرنده دارند. تخم های اولیه عموماً کوچک بوده و برای جوجه کشی مناسب نیستند.

در واقع بزرگی جوجه بستگی به وزن تخم دارد. جوجه های کوچک ضعیف تر بوده و جزو تولیدات حذفی به شمار می آیند. در صورت پرورش جوجه های کوچک، وزن کم تری در مقایسه با جوجه های بزرگتر عاید می شود.

علاوه بر این به نظر می رسد که تخم های کوچک فاقد مواد غذایی کافی و لازم جهت تکمیل رشد جوجه در داخل تخم باشند. این پدیده در دستگاه جوجه کشی زمان بیرون آمدن جوجه از تخم مسئله ساز خواهد شد.

تخم بلدرچین برای جوجه کشی می بایستی فرم مناسب و پوسته سالمی داشته باشند .جنسیت جوجه ها هیچ ارتباطی به بزرگی یا کوچکی، رنگ و فرم تخم ها ندارد و زمانی که تخم نطفه داری تولید می شود طبیعت به بهترین نحو از جنین داخل آن محافظت می کند.

جنین در روی زرده تخم قرار دارد و زرده در قسمت مرکزی توسط دو رشته طناب مانند (شالازا یا لنگرهای زرده) به حالت معلق نگه داری و محافظت می شود .

از جمله شرایط لازم جهت به دست آوردن جوجه بیش تر، عملکرد و مدیریت صحیح پرورش دهنده است. باید توجه داشت که تخم هایی که قرار است برای جوجه کشی استفاده شود شسته نشود. چون شستشو باعث از بین رفتن لایه  طبیعی محافظ پوسته تخم شده و خطر فساد تخم ها در دستگاه جوجه کشی افزایش می یابد .

به طور معمول مدت زمان نگه داری تخم بلدرچین برای جوجه کشی نباید بیش تر از 7 روز باشد. هرچه تعداد روزهای نگه داری تخم ها افزایش یابد خطر بیرون نیامدن جوجه ها نیز زیاد می شود به گونه ای که در 3 هفتگی به 25 درصد و در 4 هفتگی به 10 درصد می رسد.

 حداکثر دما برای نگه داری تخم بلدرچین برای جوجه کشی 15 درجه ساتی گراداست )نباید تخم ها در دمای زیر 4/4 و بالای 20 درجه سانتی گراد نگه  داری شوند( در این حالت تا یک هفته تخم ها می بایستی در ماشین جوجه- شی وارد شوند .اگر این زمان قرار است افزایش پیدا کند بهتر است دمای محیط حدود 12 درجه سانتی گراد بوده و رطوبت در حد 70 تا 80 درصد باشد.

مراقبت های پیش از جوجه کشی بلدرچین

تنها تخم های تمیز را در دستگاه قرار دهید زیرا که تخم های کثیف منبعی از بیماری و یا آلودگی می باشند. تخم های کثیف بهتر است توسط دستمال کاغذی و یا دیگر ساینده ها تمیز شوند .

تخم ها می بایست بعد از چیده شدن در دستگاه جوجه کشی ضدعفونی شوند .

نحوه ضد عفونی به شرح زیر می باشد:

1. برای این کار می توان از 25 گرم پرمنگنات پتاسیم و 35 میلی لیتر فرمالین ( 43% ) به ازای هر متر مکعب فضای درون دستگاه استفاده نمائید.
2. ابتدا پرمنگنات را در یک ظرف سفالی و یا لعابی ریخته (اندازه ظرف به میزان10 برابر بزرگتر از حجم مواد مورد استفاده باشد) و سپس فرمالین را اضافه نمائید.
3. در طول عملیات ضدعفونی هواکش ها را بکار انداخته و خروجی ها را ببندید و پس از20 دقیقه خروجی را باز نمائید.
4. در طول ضدعفونی، میزان رطوبت باید بالا بوده و دما باید مابین 20 تا 30 درجه سانتی گراد باشد.

جوجه کشی و جوجه درآوری بلدرچین

تخم گذاری بلدرچین بعد از ظهر شروع و در غروب پایان می پذیرد که بر اساس فصل، شرایط آب و هوائی و برنامه کاری جمعآوری تخم ها چندین بار در طول روزصورت می پذیرید.

اما مهم ترین وعده جمع آوری تخم ها مربوط به غروب و قبل از اعمال برنامه خاموشی است. بایستی پس از جمع آوری تخم ها در ظرف های مخصوص و با قرار گرفتن سر پهن به سمت بالا به محل نگهداری تخم ها منتقل شود.

طول دوره جوجه کشی برای بلدرچین ،18 – 17 روز می باشد و تفاوت در آن به نوع سویه و شیوه جوجه کشی بستگی دارد .یک جوجه درآوری موفق به عوامل گوناگونی از جمله: چگونگی تغذیه پرندگان مولد، مهیا بودن شرایط پرورش و جفت گیری، چگونگی جمع آوری و انبارداری تخم و چگونگی کنترل نمودن دستگاه جوجه کشی بستگی دارد .

در خصوص چگونگی تنظیم و کنترل دستگاه جوجه کشی بهتر است که به توصیه های کارخانه تولید کننده دستگاه توجه کرد.  برخی از کارخانه ها اقدام به ساخت مدل های اختصاصی برای جوجه کشی بلدرچین کرده اند.

با این حال تخم های بلدرچین ژاپنی را می توان در درون دستگاه های جوجه کشی ویژه انواع پرندگان نیز قرار داد اگر چه برای این منظور سینی برخی از ماشین ها باید اصلاح شوند و همچنین تخم ها برای دستگاه ستر باید بر روی سینی های بزرگ تر قرار گیرند.

مراحل جوجه کشی بلدرچین

کنترل رطوبت از عوامل اصلی جوجه کشی بلدرچین بوده به طوری که کاهش یا افزایش بیش از حد آن مشکلاتی را در روند جوجه درآوری تولید می کند .

1 - ستر :

بخشی از دستگاه جوجه کشی است که تخم های  بلدرچین  آماده جوجه کشی درون شانه های مخصوص خود در آن قرار گرفته و تا 72 ساعت قبل از خروج جوجه ها با شرایط دمای 7/37 و رطوبت 60 درصد در آن قرار می گیرند.

2 – دما :

 بهترین دما برای  جوجهکشی بلدرچین به طور متوسط معادل 8/37 -2/37 درجه  میباشد. کاهش دما منجر به دیرتر خارج شدن  جوجهها از  تخم  شده و افزایش آن منجر به زودتر خارج شدن  جوجهها از  تخم بلدرچین می شود .

3 - رطوبت :

 یکی از عوامل اصلی جوجه کشی بوده به طوری که کاهش یا افزایش بیش از حد آن مشکلاتی را در روند جوجه درآوری ایجاد می کند. در دستگاه جوجه کشی رطوبت به طرق مختلف (ظرف آب درونی و یا اسپری ریز قطرات آب) تامین می شود .نحوه تامین رطوبت براساس ابعاد و تهویه دستگاه توسط کارخانه سازنده مشخص می شود، ولی کاربر براساس شرایط محیطی و تجربه می تواند منابع دیگر تامین رطوبت را به دستگاه خود اضافه نماید .

بایستی توجه داشت که دمای موجود در ماشین های  جوجه کشی باعث دی هیدراته شدن (ازدست دادن آب)  تخم و تلفات جنین  میشود. از این رو توجه به رطوبت مناسب از اهمیت بسیاری برخوردار است.

از طرفی کاهش رطوبت ماشین  جوجهکشی منجر به افزایش تبخیر و بزرگ شدن کیسه های هوایی داخل تخم  میشود. در نتیجه نوک جوجه زود تر به اطاقک هوایی  میرسد و مشکل جمع نشدن کامل زرده و عفونت کیسه زرده در جوجه بلدرچین ها مشاهده می شود.

همچنین افزایش رطوبت نیز منجر به وسعت دیر هنگام کیسه هوا شده و جوجه بلدرچین در این زمان قادر به تنفس نخواهند بود.

4 -  تهویه :

 طی دوره  جوجه کشی بلدرچین اکسیژن مورد نیاز جنین توسط منافذ موجود در پوسته  تخم بلدرچین تامین  میشود.  دی اکسیدکربن نیز از همین منافذ خارج  میگردد. میزان اکسیژن مورد نیاز جهت رشد جنین حدود 21 درصد  میباشد .

به ازای هر 1 درصد کاهش میزان اکسیژن، تا 5 درصد میزان  جوجه دهی کاهش  مییابد. همچنین عدم خروج  دی اکسیدکربن و تجمع آن در اطراف تخم ها منجر به کاهش درصد جوجه درآوری  میشود. تهویه محل استقرار دستگاه نیز امر مهمی در جوجه کشی بلدرچین و سایر طیور می باشد.

5 -  چرخش تخم بلدرچین  :

هنگام چیدن تخم بلدرچین ها در دستگاه جوجه کشی انتهای پهن (قسمت کیسه هوایی) رو به بالا و انتهای تیز آن رو به پایین قرار می گیرد. چنانچه این عمل صورت نگیرد سر جوجه در قسمت  باریک قرار گرفته و جوجه در روز پایانی قادر به تنفس نمی باشد.

اگر عمل چرخش به طور منظم انجام نگیرد باعث چسبندگی جوجه بلدرچین به پوسته شده و میزان جوجه درآوری کاهش می یابد. همچنین عمل چرخش منظم تخم موجب گرم شدن یکنواخت تخم ها خواهد شد. این عمل چندین بار در طی روز انجام  میگیرد. تعداد دفعات چرخش در طی روز حداقل 6-4 بار و در برخی ازماشین های  جوجه کشی هر 1ساعت یکبار انجام  میشود.

6 -  هچر :

 سه روز باقی مانده ،یعنی از روز( 17 – 13 در بلدرچین)    تخم بلدرچین ها را در داخل دستگاه هچر ( جوجه گیر) قرار  میدهند که دمای آن 2/37 درجه و رطوبت آن 75 درصد است .

رطوبت بیش تر در دستگاه هچر به این علت است که بعد از روز 14 جنین تنفس دارد، و  دیاکسیدکربن و آب ترکیب شده و منجر به شکستگی  پوستهها  میشوند .

همچنین جنین در روز 14 مقداری از کلسیم پوسته تخم را برداشت  میکند. در طی دوره 17 روزه  جوجهکشی  تخمبلدرچین ها 14 روز در ستر و 3 روز در هچر قرار دارند ،زمان انتقال تخم بلدرچینها از ستر به هچر به شرایط تخم  ها بستگی دارد. در حقیقتزمانی که 1 تا 2 درصد تخم ها نوک زده شوند زمان انتقال تخم بلدرچین به هچر است.

نکات مهم در جوجه کشی و مراقبت از تخم نطفه دار بلدرچین

• تخم نطفه دار بلدرچین که از مولد های نگهداری شده در قفس بلدرچین تخم گذار تهیه می شود مناسب تر از تخم های جمع آوری شده از بلدرچین های نگهداری شده در بستر می باشد.
• حداقل هفته ای یکبار به گله مولد مولتی ویتامین محلول در آب داده شود تا آمار هچ بیش تر و جوجه های تولید شده سالم تر باشند.
• بهترین مدت زمان نگهداری گله بلدرچین تخم گذار از زمان شروع تخم گذاری
• 6 الی 9 ماه می باشد.
• در صورت پرورش پرنده در قفس بلدرچین یا روی بستر، تخم ها را در 2 تا 3 نوبت در روز جمع آوری نمائید. این امر از ترک خوردن پوسته تخم ها جلوگیری خواهد کرد.
• تخم ها را با دقت فوق العاده ای جابجا کرده، پوسته تخم های بلدرچین نازک تر از پوسته تخم مرغ های معمولی است.
• تخم های جمع آوری شده پیش از انکوباسیون را بایستی در جای خنک با دمای 12 تا 15 درجه سانتی گراد و با رطوبت 70 درصد نگهداری نمود.
• حداکثر مدت نگهداری تخم ها 7 روز بوده، چرا که قابلیت جوجه درآوری پس از آن به مقدار زیادی کاهش می یابد.
• در صورتی که نیاز است تخم ها برای مدت طولانی تری نگهداری شوند باید آن ها را با یک کیسه پلاستیکی، پی وی سی، محفوظ نگهدارید، زیرا سبب خشک نشدن محتوای تخم می شود.

---

اهمیت تغذیه مناسب بلدرچین

---

برای داشتن پرندگانی سالم با رشد مطلوب، باید آن ها را با مواد خوراکی سالم تغذیه کرد . غذای سالم دارای ویژگی هایی از جمله : تازه بودن، داشتن رنگ، بو و طعم مناسب و عاری از آلودگی های قارچی است .

 همچنین آب آشامیدنی که در اختیار پرنده قرار می گیرد، باید ظاهری صاف و شفاف داشته و بدون هرگونه طعم و بو باشد. املاح محلول در آب آشامیدنی نباید از حد معینی (کم تر از 1000 میلی گرم در لیتر) تجاوز کند.

مصرف آب های با املاح بیش از حد (آب سخت یا سنگین) باعث بروز سوء هاضمه، کاهش اشتها و در نتیجه کاهش وزن و تولید در واحد پرورشی خواهد شد

مواد غذایی تشکیل دهنده جیره بلدرچین را پروتئین ،کربوهیدرات، چربی، مواد معدنی، ویتامینها و در نهایت آب تشکیل می دهد.

در تغذیه بلدرچین هم مثل بقیه طیور از غذای کامل (جیره متعادل شده) استفاده می شود. به این ترتیب که کارشناسان جیره ای را تنظیم می کنند که دارای همه اجزای مواد مغذی پر نیاز (پروتئین و انرژی) بوده و هرگونه کمبود و یا عدم تعادل مواد غذایی کم نیاز (ویتامین ها، اسیدهای آمینه و مواد معدنی) را تعیین و به صورت مکمل به جیره اضافه می کنند.

از تغدیه سایر مواد غذایی غیر از آن چه در یک جیره کامل قرار دارد ،چه به صورت مخلوط با آن جیره و یا تغذیه آن به طور جداگانه، باید اجتناب شود ،چون باعث اختلال در برنامه غذایی خواهد شد. بنابراین برای تغییر جیره های غذایی به هر دلیل، باید با کارشناس تعذیه طیور مشورت شود .

در تهیه جیره غذایی بلدرچین چه نکاتی اهمیت دارند؟

مواد غذایی تشکی لدهنده جیره بلدرچین عبارتند از: آب، پروتئین ،کربوهیدرات ،چربی، مواد معدنی و ویتامیپنها که پرنده برای زنده ماندن، رشد و تولید مثل به آن ها نیاز دارد.

اگرچه تمامی این اقلام ضروری هستند ، اما آب کافی، به عنوان  مهمترین  ماده غذایی محسوب  میشود. آب پاکیزه و تمیز بایستی به طور منظم و دائم به خصوص تحت شرایط گرم و مرطوب در اختیار پرندگان باشد.

برای تهیه جیره غذایی مناسب هر یک از انواع طیور پرورشی، بایستی براساس نوع پرنده (مرغ گوشتی، مرغ تخم گذار، کبک، بلدرچین، بوقلمون و...)، سن (در مرحله آغازین، رشدی، پایانی و یا تخم گذاری) و شرایط پرورش (در قفس و یا بر روی بستر) اقدام به خرید خوراک از کارخانجات و مراکز فروش مطمئن خوراک کرد و یا اقلام خوراکی را تهیه کرده و مطابق جیره پیشنهادی کارشناسان خبره اقدام به تهیه خوراک کامل (به صورت آردی و یا مش) در محل مخصوص تهیه جیره در مزرعه کرد .

بایستی توجه داشت که هنگام مخلوط کردن اقلام خوراکی مثل ذرت و کنجاله سویای آسیاب شده با سایر اجزای جیره مثل روغن و یا مکمل های معدنی و ویتامینی و سایر ریز مغذی ها (اسیدهای آمینه متیونین، لیزین و یا نمک) دقت لازم را داشت .

بهتر است این کار به صورت چند مرحله ای (یا با روش بچ گیری) انجام شود تا همه اجزای ریز مغذی و روغن افزوده شده به جیره به خوبی با سایر اقلام خوراک مخلوط شود.

به عنوان مثال برای تهیه یک جیره کامل به وزن 100 کیلوگرم، مقداری ذرت و یا کنجاله سویای آسیاب شده ( در حدود 5 کیلو ) را جدا می کنیم. سپس روغن مورد نیاز برای تهیه 100 کیلو خوراک را که بر اساس جیره پیشنهادی کارشناس مربوطه وزن کرده ایم با آن مخلوط می کنیم .

در مرحله بعدی مواد ریز مغذی را که از قبل وزن کرده ایم به خوبی با آن مخلوط می کنیم. حال مخلوط حاصل را بر روی بقیه ذرت و کنجاله سویای جیره و سایر اقلام (دی کلسیم فسفات و پودر کربنات کلسیم و یا صدف) که از قبل وزن کرده ایم ریخته و به خوبی مخلوط می کنیم. تا در نهایت جیره ای به وزن 100 کیلوگرم و به صورت کاملاً یکنواخت و همگن به دست آید.

لازم به ذکر است در صورتی که بخواهیم کار مخلوط کردن نهایی اجزای جیره را با میکسر (مخلوط کن) انجام دهیم، به دو نکته بایستی توجه شود:

1-  تناسب بین مقدار جیره تولیدی با ظرفیت میکسر، بدان معنی که اگر قرار باشد 100 کیلو دان تهیه شود نبایستی از میکسر با ظرفیت بالا (بیش تر از 500 کیلو) استفاده شود .

2 - حداکثر زمان لازم برای خوب مخلوط شدن دان، پس از ریختن کل اقلام خوراکی جیره در داخل میکسر، نباید بیش تر از 20 دقیقه باشد. در غیر این صورت ممکن است اجزای جیره دوباره از هم جدا (ریمیکس) شوند.

در کارخانجات تهیه خوراک طیور کارشناسان خبره با در اختیار داشتن جداول احتیاجات غذایی هر یک از انواع پرندگان برای هر یک از مراحل پرورشی (از سن یک روزگی تا پایان دوره پرورشی و یا تولیدی) و نیز جداول ترکیبات مواد غذایی هر یک از اقلام خوراکی مرسوم مورد استفاده در جیره، اقدام به آماده سازی جیره های مناسب به صورت خوراک آردی (مش) و یا پلت مناسب سنین مختلف می کنند .

بنابراین برای استفاده از جیره اقتصادی و مناسب بهتر است از مشاوره متخصص تغذیه استفاده شود.

جیره نویسی علمی است که بر اساس آن مواد خوراک دردسترس را طوری با یکدیگر مخلوط می کنند که پرندگان ضمن استفاده از مواد مختلف بتوانند با مصرف مقدار معینی از آن نیاز خود به انرژی، پروتئین و سایر مواد مغذی را برطرف کنند.

جیره ای که با این روش تهیه می شود علاوه بر اقتصادی بودن، باعث رشد بیش تر پرندگان نیز می شود .

برخی نکات کلیدی در خصوص تهیه جیره غذایی بلدرچین عبارتند از   :

• طیور تا زمانی که مقدار انرژی مورد نیاز خود را به دست نیاورند به مصرف خوراک ادامه می دهند. بنابراین رعایت نسبت انرژی با سایر مواد مغذی دیگر نظیر پروتئین و مواد معدنی ضروری است.
• پروتئین، اسیدهای آمینه مورد نیاز برای رشد و تولید تخم را فراهم کرده و گران قی متترین ماده غذایی است و بایستی از منابع با کیفیت بالا تأمین شود .کیفیت پروتئین بر اساس اسیدهای آمینه تشکیل دهنده ماده غذایی و قابلیت دسترسی اسیدهای آمینه پس از هضم در دستگاه گوارش بلدرچین تعیین  میشود .
• هرچند که منابع پروتئین حیوانی مانند پودر ماهی، پودر گوشت و استخوان و غیره، منابع خوبی برای تأمین اسیدهای آمینه ضروری تلقی میشوند. اما اغلب  گرانقیمت تر از اقلام پروتئین گیاهی بوده و میزان مصرف کم تری دارند. به  علاوه مواردی نظیر امکان انتقال برخی بیماری ها از طریق منابع پروتئین حیوانی موجب بروز محدودیت هایی در خصوص استفاده از این مواد می شود.
• درصورت استفاده از روغن در جیره، بایستی توجه داشت که بهترین حالت هضم چربی زمانی است که حداقل 80 درصد اسیدچرب غیر اشباع (روغن مایع) وجود داشته باشد. همچنین استفاده از روغن به دلیل مایع بودن در دمای طبیعی راحت تر با سایر اقلام جیره (ذرت و کنجاله سویا) مخلوط می شود. درصورتی که اسیدهای چرب اشباع (روغن جامد) بایستی قبل از مخلوط کردن با جیره گرم شده تا به صورت مایع در آید.
• مواد غذایی از لحاظ کیفی و کمی و از لحاظ اسیدهای آمینه با یکدیگر متفاوت اند. مهم ترین اقلام مصرفی جیره بلدرچین شامل: ذرت ،کنجاله سویا ،کنجاله کلزا، کنجاله گلوتن ذرت و گندم، آردک و سبوس برنج و سبوس گندم هستند .
• متیونین و لیزین اغلب به میزان اندکی در منابع گیاهی یافت میشوند. اما به هر حال متیونین و لیزین سنتزی معمولاً برای متعادل کردن به ترکیب اسیدهای آمینه به جیره افزوده  میشوند .
• پرورش دهندگان طیور بایستی از مصرف اقلام خوراکی آلوده به قارچ برای تهیه خوراک و یا جیره های آماده کپک زده و آلوده به قارچ جداً خودداری کنند .چون قارچ ها و کپک ها از مهم ترین عوامل فساد مواد قندی، لیپیدی، پروتئینی و ویتامین های موجود در غلات و سایر مواد غذایی گیاهی و دامی هستند. این آلودگی ها علاوه بر کاهش ارزش غذایی جیره طیور ممکن است از طریق دستگاه گوارش باعث بروز بیماری در پرندگان نیز شوند .
• در مواقع تنش مانند بیماری، حمل و نقل و یا تغییر ناگهانی شرایط محیطی بهتر است از مکمل های ویتامینی و الکترولیت در آب آشامیدنی پرندگان تا زمان برگشت به حالت عادی استفاده شود.
• در تغذیه بلدرچین جیره پیش دان تا پایان 2 هفتگی استفاده می شود. پس از آن تا سن 5 هفتگی (یک هفته قبل از زمان مورد انتظار جهت تولید تخم) از جیره رشدی تغذیه می شود .

ویژگی های جیره بلدرچین گوشتی و تخم گذار 

در صورتی که هدف از پرورش بلدرچین تولید گوشت باشد، جیره رشدی تا زمان کشتار ( میانگین وزن 220 تا 280 گرم) ادامه پیدا می کند.

اما اگر هدف از پرورش بلدرچین تولید تخم و ایجاد گله مولد باشد، بایستی قبل از شروع تخم گذاری (در سن 35 روزگی) پرندگان را به سالن گله مولد و قفس های تخم گذاری منتقل کرده و از جیره دوره تخم گذاری استفاده شود.

در ادامه یک نمونه از جیره های پرورشی بلدرچین که بر اساس تجربیات شخصی نویسنده و مطالعات انجام شده در خصوص نیازهای بلدرچین در شرایط پرورشی و سنین مختلف متعادل شده است و توسط پرورش دهندگان بلدرچین مورد استفاده قرار گرفته و نتایج رضایت بخشی را داشته است، به عنوان نمونه در جدول زیر آمده است.

بایستی توجه داشت که جیره دوران تخم گذاری در مقایسه با جیره پیش دان و رشدی مقدار کلسیم بالاتری را برای پرنده تأمین می کند. در ادامه یک نمونه از جیره های متعادل شده برای پرورش بلدرچین از زمان شروع پرورش تا رسیدن به سن کشتار و نیز در ادامه برای نگهداری در سالن تخم گذاری در جدول زیر آمده است.

---

مروری بر بیماری های بلدرچین

---

با وجود این که ظاهرا بلدرچین ژاپنی نسبت به سایر طیور به بیش تر بیماری ها مقاوم می باشد، ولی این پرنده نیز به عفونت های طبیعی ناشی از اکثر انگل ها، قارچ ها ،باکتری ها، مایکوپلاسماها و عفونت های ویروسی که طیور اهلی را مبتلا می سازند ،حساس است.

بنابراین بلدرچین ژاپنی باید به طور جدا از بوقلمون ها و ماکیان پرورش یابد. همچنین بلدرچین ژاپنی به انگل های خارجی از قبیل شپش ها، کنه ها ،جرب ها، کک ها و عفونت های تک یاخته ای مانند کوکسیدیا حساس می باشد.

معمول ترین عفونت قارچی در بلدرچین ژاپنی، آسپرژیلوس و کاندیدیازیس می باشد. بیماری های بلدرچین که باکتریائی هستند شامل سالمونلوز، کلی باسیلوز ،اریزیپلاس و همچنین مایکو پلاسموز، ممکن است تحت شرایط طبیعی در بلدرچین ها رخ دهند.

بلدرچین ژاپنی همانند ماکیان اهلی به بیماری های ناشی از کمبودهای تغذیه ای نیز مبتلا می شوند. بیماری های ویروسی بلدرچین مانند انسفالومیلیت پرندگان، بیماری مارک، بیماری نیوکاسل، روس سارکوما، برونشیت عفونی، بیماری آنفلوانزا، آبله پرندگان، برونشیت بلدرچین ها، رتیکولواندوتیلوز، هاری، آنسفالومیلیت شرقی اسب و لکوز حساس می باشند.

جهت آشنایی با صفرتاصد بیماریهای بلدیچین و روشهای درمانی آن میتوانید به صفحه (( صفر تا صد پرورش بلدرچین )) مراجعه نموده و از بانک اطلاعاتی و کتابهای ارزشمند ما استفاده نمایید.

---

فرایند کشتار و بسته بندی گوشت بلدرچین در کشتارگاه

---

در کشتارگاه ، بلدرچین پس از سر بریدن و ذبح اسلامی وارد دیگ آبگرم می شود و درجه حرارت آب بایستی بین 62 تا  66 درجه سانتی گراد باشد .

غوطه ور سازی در آب گرم باعث می شود که پرهای بدن پرندگان کاملا نرم شده و به راحتی کنده شود .

معمولا 4 ساعت پیش از کشتار از دانخوری پرنده جلوگیری می شود تا چینه دان پرنده از دان خالی شود که پس از کشتار سبب زشتی لاشه نگردد . که این ضایعه به ویژه در بلدرچین های منجمد شده مشخص می باشد ، بلدرچین های کشتار شده را معمولا در بسته های به وزن   900 إلی  1000 گرمی که حاوی 5 الی 6 قطعه لاشه است عرضه می کنند .

درصد قسمت های گوناگون لاشه یک بلدرچین به قرار زیر میباشد :

• گوشت سینه 39 تا 42 درصد
• گوشت ران26 تا  28 درصد
• گردن 2 تا 2/6 درصد
• قلب 0/8 تا 1 درصد
• امعا و احشا 1/9 تا 3/1 درصد
• جگر 1/6 تا 2/3 درصد
• چربی بطنی 0/1 تا 1/4 درصد

---

زمین و محوطه سازی و ساختمان های مورد نیاز جهت احداث فارم پرورش بلدرچین گوشتی با ظرفیت اسمی 72 تن در سال

---

زمین و محوطه سازی مورد نیاز به قرار زیر میباشد :

• زمین : 2000 متر مربع
• تسطیح و خاکبرداری : 2000 مترمربع
• دیوارکشی : 360 مترمربع   
• درب ورودی : 1عدد
• فضای سبز : 400 مترمربع
• جدول بندی و کانال کشی : 133 متر
• خیابان کشی وآسفالت :  230 مترمربع   
• روشنایی : 5 عدد

ساختمان های مورد نیاز به قرار زیر میباشد :

• سالن پروش تا 14 روزگی : 120 مترمربع
• سالن پرورش 14 تا 28 روزگی : 120 مترمربع
• سالن پرورش 28روزگی تا  کشتار :  156 مترمربع  
• سالن جوجه کشی : 70 مترمربع
• کشتار گاه و بسته بندی : 60 مترمربع  
• سردخانه : 12مترمربع 
• انبار : 60 مترمربع
• ساختمان اداری ونگهبانی : 80 مترمربع
• لاشه سوز : 2 مترمربع

برآورده میزان مصرف برق ،آب ، سوخت وغیره به قرار زیر میباشد :

• برق : 38,358 کیلووات
• گاز : 29,358 متر مکعب  
• آب : 1,380 لیتر
• گازوئیل : 3,450 لیتر
• ارتباطات : 12 ماه

پرسنل اداری و تولیدی این فارم پرورش بلدرچین به قرار زیر میباشد :

• پرسنل مالی ،اداری وفروش : 1نفر
• نگهبان : 2نفر  
• کارشناس کنترل کیفیت : 1نفر   
• کارگر ماهر : 1نفر  
• کارگرساده : 1 نفر 

زمانبندی اجرای طرح احداث احداث فارم پرورش بلدرچین گوشتی با ظرفیت اسمی 72 تن در سال

 

جهت تهیه مطالعات بازار و طرح توجیهی پرورش بلدرچین گوشتی و تخمی ، با اطلاعات کاملا به روز با فرمت Word و PDF و با گزارش گیری نرم افزار کامفار ، جهت اخذ جواز تاسیس یا وام و تسهیلات بانکی ، با ما تماس بگیرید .

---

دانلود فایل های طرح توجیهی تیپ پرورش بلدرچین گوشتی و تخمی

---

توجه : کلیه ی طرح های تیپ یا آماده ، صرفا کاربرد مطالعاتی و تحقیقاتی داشته و جهت اخذ مجوز و یا تسهیلات و وام بانکی مناسب نمیباشند . جهت تهیه طرح توجیهی با کاربرد اجرایی و بانکی با ما تماس بگیرید .